ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ; ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΩ.
Πρόσφατα διάβασα ένα άρθρο για την δημιουργία πυρηνικής ενέργειας στην ελλάδα.
Ποιός θεότρελλος ΜΑΛΑΚΑΣ θα ψήφιζε υπέρ αυτού του σχεδίου ?
Η Ελλάδα, ειδικότερα το Ιόνιο, είναι τόσο σεισμογενής χώρα που η φράση "σύντομα θα γίνει μεγάλος σεισμός" είναι και θα είναι πάντα αληθής.Υπάρχει η τεχνογνωσία και το κεφάλαιο για να εξασφαλίσουμε την ασφάλεια ενός αντιδραστήρα? Και ΝΑΙ και ΟΧΙ, ΔΗΛΑΔΗ ΚΟΡΩΝΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ,ΠΑΙΖΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΦΛΟΓΑ,ΡΙΣΚΑΡΕΙΣ ΚΛΠ. Με ραδιούργους τρόπους προσπαθούν να καλύψουν την απειλή της ραδιενέργειας !!
Παραθέτω δημοσίευμα ΓΙΑΝΝΗ ΕΛΑΦΡΟΥ, ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΖΑΒΙΤΣΑΝΟΥ απο την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.
Τα πυρηνικά επανέρχονται ως η λύση του μέλλοντος για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Οι υποστηρικτές τους βασίζουν την επιχειρηματολογία τους σε τρεις μύθους: ότι η πυρηνική ενέργεια είναι καθαρή, ασφαλής και φθηνή. Να γιατί, στην πραγματικότητα, δεν είναι τίποτα από τα τρία...
Tο ζόμπι της πυρηνικής ενέργειας, παίρνοντας ζωή από τις υψηλές τιμές των υδρογονανθράκων και την αγωνία για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, εμφανίζεται ξανά. Ο Μανουέλ Μπαρόζο δηλώνει ότι η πυρηνική ενέργεια αποτελεί διέξοδο στην προσπάθεια μείωσης των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, ενώ πολλές κυβερνήσεις ανάβουν «πράσινο φως» στα πυρηνικά περιφρονώντας τη θέληση των λαών που δεν ξεχνούν το Τσερνόμπιλ. Ο Μπερλουσκόνι, π.χ., εξήγγειλε την κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου, ενώ σε σχετικό δημοψήφισμα οι Ιταλοί είχαν ψηφίσει «όχι». Το θέμα πήγε να ανοίξει και στην Ελλάδα με δηλώσεις του Γ. Σουφλιά ότι σωστά η Ε.Ε. έχει συμπεριλάβει την πυρηνική ενέργεια στην «πράσινη» ενέργεια. Οι οπαδοί των πυρηνικών εμφανίζονται ως μικροί Θεοί που μπορούν να πετύχουν και να προβλέψουν τα πάντα.
Να συνεχίζουν να ζουν -και κυρίως να καταναλώνουν- με πρωτοφανή σπατάλη ενέργειας και να θάβουν τα ραδιενεργά σκουπίδια κάτω από το χαλί. Τις ψευδαισθήσεις αυτές ενισχύουν τα τεράστια πυρηνοκίνητα οικονομικά συμφέροντα.
Η αλήθεια είναι πως τα πυρηνικά δεν είναι η λύση. Βεβαίως, η πυρηνική ενέργεια δεν είναι ούτε ανανεώσιμη (το ουράνιο δεν ανανεώνεται) ούτε πράσινη, αφού έχει εξαιρετικά αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον. Αλλά δεν αποτελεί διέξοδο ούτε για την κλιματική αλλαγή. Οι δαπάνες που απαιτούνται για να διπλασιαστεί η παγκόσμια πυρηνική ηλεκτροπαραγωγή και να μειωθούν οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου λιγότερο από 5% κυμαίνονται μεταξύ δύο και τριών τρισεκατομμυρίων δολαρίων, σύμφωνα με την Greenpeace! Πόσα θα μπορούσαμε να κάνουμε στις ανανεώσιμες πηγές με αυτά τα κονδύλια; Από την άλλη, παρ' ότι τα πυρηνικά παρουσιάζονται σαν βήμα ενεργειακής απεξάρτησης, η αλήθεια είναι ότι η Γαλλία π.χ., που παίρνει το 80% της ενέργειάς της από τα πυρηνικά, εισάγει όλο το ουράνιο από το εξωτερικό. Οσο για τη σεισμογενή Ελλάδα, τα πυρηνικά είναι πανάκριβα και επικίνδυνα.
ΜΥΘΟΣ 1ος
Η πυρηνική ενέργεια είναι φθηνή
Οι υποστηρικτές της πυρηνικής ενέργειας ισχυρίζονται ότι πρόκειται για την πιο φθηνή μορφή ενέργειας. Τι ισχύει στην πραγματικότητα;
Κόστος κατασκευής: Οι εταιρείες πυρηνικής ενέργειας υπόσχονται νέους αντιδραστήρες με κόστος κατασκευής γύρω στα 2.000 δολάρια ανά κιλοβάτ (KW). Σε αυτή την τιμή έκλεισε η συμφωνία μεταξύ Βουλγαρίας και της συνεργασίας της ρωσικής AtomoStroyexport και του γαλλογερμανικού κονσόρτιουμ Areva- Siemens. Στην πράξη όμως καταγράφονται μεγάλες υπερβάσεις που φτάνουν έως και το 200%. Πρόσφατες εκτιμήσεις της Moody's Investors μιλούν για κόστος 5.000 - 6.000 δολαρίων ανά KW. Συγκριτικά τα αιολικά πάρκα απαιτούν 700 - 1.100 δολάρια ανά KW, ενώ τα φωτοβολταϊκά περίπου 2.250 - 2.500.
Επαύξηση λόγω σεισμικότητας: Σε σεισμογενείς περιοχές όπως η Ελλάδα, η πιο σεισμογενής χώρα της Ευρώπης, το κόστος κατασκευής ανεβαίνει (για πιο ασφαλή θωράκιση) τουλάχιστον κατά 30%.
Κόστος παραγωγής: Η Διεθνής Υπηρεσία Ενέργειας (ΙΕΑ), η οποία δεν είναι διόλου αρνητική στην πυρηνική ενέργεια, υπολογίζει το κόστος παραγωγής από πυρηνικό σταθμό σε 40 - 45 ευρώ/MWh, όταν ο λιθάνθρακας έχει κόστος 35 - 50 ευρώ/MWh, το φυσικό αέριο 35 - 45 και τα αιολικά από 35 - 175. Σύμφωνα με άλλους υπολογισμούς, το κόστος ανεβαίνει στα 60 - 80 ευρώ/MWh για τα πυρηνικά, ενώ για τα αιολικά κινείται από 30 - 120.
Κρυφό κόστος: Στους παραπάνω υπολογισμούς δεν περιλαμβάνεται το λεγόμενο κρυφό ή «εξωτερικό» περιβαλλοντικό και κοινωνικό κόστος, που μετράει τις επιπτώσεις κάθε μονάδας στα οικοσυστήματα, στην υγεία και στην κοινωνία ευρύτερα. Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα Exteren-E, το εξωτερικό κόστος της πυρηνικής ενέργειας είναι 20 - 60 ευρώ/MWh, του φυσικού αερίου 100 - 400 και των αιολικών 25. Βεβαίως στην πραγματικότητα το κόστος στην υγεία και το περιβάλλον είναι ανυπολόγιστο.
Απόβλητα: Για κάθε 1.000 μεγαβάτ ηλεκτρικής ενέργειας από πυρηνικό σταθμό δημιουργούνται 27 τόνοι αποβλήτων υψηλής επικινδυνότητας, 300 τόνοι μέσης και 450 χαμηλής. Η μόνη «ανακύκλωση» που δέχονται είναι στην πολεμική βιομηχανία (π.χ. απεμπλουτισμένο ουράνιο) με ολέθριες συνέπειες. Η διάθεση των υπολοίπων όχι μόνο δεν είναι ασφαλής, αλλά είναι και ιδιαίτερα δαπανηρή. Καθώς όλο και περισσότεροι λαοί αφυπνίζονται περιβαλλοντικά, θα γίνεται πιο δύσκολη η εύρεση χώρων ταφής.
Το ουράνιο πάει στα ουράνια: Για την παραγωγή 1.000 μεγαβάτ το χρόνο, απαιτούνται 120 τόνοι φυσικού ουρανίου. Η επιθυμητή απεξάρτηση από το πετρέλαιο δεν περνάει από το ουράνιο. Τα αποθέματα είναι περιορισμένα (η Διεθνής Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας ΙΑΕΑ υποστηρίζει ότι επαρκούν για 65 χρόνια, άλλοι φορείς μιλούν για επάρκεια μόλις 25 - 30 ετών), ενώ ελέγχονται από λίγες χώρες και εταιρείες. Υπό αυτές τις συνθήκες το ουράνιο μπορεί να γίνει αντικείμενο κερδοσκοπίας. Ηδη, η ΙΑΕΑ μιλάει για τιμές στα 130 δολάρια το κιλό (το 2001 κόστιζε λιγότερο από δέκα δολάρια!), αν και στην πραγματικότητα είναι σχεδόν διπλάσιες. Οπως είναι φυσικό, εάν κατασκευαστούν πολλά νέα εργοστάσια και η ζήτηση αυξηθεί, θα αυξηθεί και η τιμή.
Αυτό το σταθμό πού να τον βάλω; Ο πυρηνικός σταθμός μετά τη λειτουργία του, 30 - 40 χρόνια, μετατρέπεται και αυτός σε απόβλητο και μάλιστα ραδιενεργό. Η αποσυναρμολόγησή του και το θάψιμό του κάτω από τόνους τσιμέντου και άλλων υλικών κοστίζει όσο και το 50% της κατασκευής του.
ΜΥΘΟΣ 2ος
Η πυρηνική ενέργεια είναι ασφαλής
Η επανεμφάνιση της πυρηνικής τεχνολογίας στηρίζεται στο μηχανισμό επιλεκτικής μνήμης. Ξεχάστηκαν τα τραγικά ατυχήματα του παρελθόντος, το πρόβλημα στη διάθεση των αποβλήτων, η σχέση της πυρηνικής ενέργειας με την πολεμική βιομηχανία. Παράλληλα αγνοούνται οι νεοφανείς κίνδυνοι, όπως η πυρηνική τρομοκρατία.
60 χρόνια ανασφάλειας. Από το 1945 μέχρι σήμερα έχουν αναγνωριστεί επίσημα μόνο 54 ατυχήματα στην πολεμική πυρηνική βιομηχανία και 21 στην παραγωγή ενέργειας. Η Greenpeace όμως καταμετράει πάνω από 2.000 μέχρι το 1992. Και τα ατυχήματα συνεχίζονται μέχρι τις ημέρες μας, ακόμα και σε χώρες όπως η Ιαπωνία και η Γερμανία που φημίζονται για τα συστήματα ασφαλείας. «Διαρροές ραδιενέργειας έχουν παρατηρηθεί στην περιοχή της Καμπανίας στη Γαλλία, προκαλώντας μόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα και απειλώντας την παραγωγή της παραδοσιακής γαλλικής σαμπάνιας. Στο Σέφιλντ της Βρετανίας καταγράφηκε επιμόλυνση του αγελαδινού γάλακτος με ραδιενεργά στοιχεία!», υπογραμμίζει η κ. Ολγα Αθανίτου, αντιπρόεδρος του Αντιπυρηνικού Παρατηρητηρίου Μεσογείου. Αλλά η απειλή των πυρηνικών ατυχημάτων δεν μετριέται κυρίως ποσοτικά, απαιτεί ποιοτική εκτίμηση, αφού ένα και μόνο σοβαρό ατύχημα είναι ικανό να δημιουργήσει τεράστια προβλήματα σε εκατομμύρια ανθρώπους. «Εχουμε μάθει να ζητάμε αριθμούς όταν αναφερόμαστε σε θύματα, αλλά ακόμα και στην περίπτωση του Τσερνόμπιλ κάτι τέτοιο είναι πολύ δύσκολο, αφού χρειάζονται τέσσερις δεκαετίες πριν αποτιμηθούν τα συμπτώματα», λέει ο Θανάσης Γεράνιος, αναπληρωτής καθηγητής Πυρηνικής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει εκτιμήσει σε μόλις 10.000 τα θύματα του Τσερνόμπιλ, η Ατομική Επιτροπή Ενέργειας σε 31.000, η Ρωσία και η Λευκορωσία σε 100.000. Κανείς δεν υπολογίζει τους 500.000 εθελοντές που πήγαν για να καθαρίσουν την περιοχή και πολλοί κατέληξαν σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Νέας γενιάς αντιδραστήρες «Η λύση είναι οι νέας γενιάς αντιδραστήρες που θα είναι πιο ασφαλείς». Το επιχείρημα αυτό ακούγεται συνέχεια από το πυρηνικό λόμπι, αλλά παραδόξως δεν τεκμηριώνεται. Αντίθετα υπάρχουν ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες ότι η Γαλλία θα σταματήσει την έρευνα για την κατασκευή του υπερ-αντιδραστήρα EPR που θα ήταν η ναυαρχίδα της νέας πυρηνικής τεχνολογίας. Σε κάθε περίπτωση υπάρχει πάντα η πιθανότητα ανθρώπινου λάθους - κάτι που αναγνωρίζεται ως η αχίλλειος πτέρνα της πυρηνικής ενέργειας. Ενα και μόνο λάθος μπορεί να αποβεί μοιραίο για ολόκληρες ηπείρους και πολλές μελλοντικές γενιές. «Η ασφάλεια ενός πυρηνικού σταθμού εξαρτάται από τις διατιθέμενες πιστώσεις, την υψηλή ειδίκευση, εμπειρία και τεχνογνωσία του προσωπικού, ζητήματα που δεν είναι καθόλου δεδομένα», εξηγεί ο Θανάσης Αναπολιτάνος, πρόεδρος του Αντιπυρηνικού Παρατηρητηρίου Μεσογείου.
Νέου τύπου απειλές Το καινούργιο στοιχείο πουενισχύει τη διεθνήανασφάλεια είναι ο κίνδυνος αξιοποίησης των πυρηνικών από την τρομοκρατία. Για να προλάβουν ανάλογους κινδύνους τα Η.Ε. κάνουν έκκληση στα κράτη να επικυρώσουν τη «Διεθνή Συνθήκη για την Καταστολή Δράσεων Πυρηνικής Τρομοκρατίας». Η ανησυχία μεγαλώνει όταν έρχονται στο φως καταγγελίες για παράνομο εμπόριο πυρηνικού υλικού, όπως αυτή που έκανε η Σίμπελ Εντμοντς, πρώην μεταφράστρια Τουρκικών στο FBI. Η Εντμοντς ισχυρίστηκε ότι Αμερικανοί αξιωματούχοι του Στέιτ Ντιπάρτμεντ πωλούσαν τα μυστικά σε Τούρκους εμπόρους, οι οποίοι με τη σειρά τους τα έδιναν σε άλλες κυβερνήσεις όπως του Πακιστάν και του Ισραήλ. Υπάρχουν σοβαρές υποψίες ότι κάποιοι Πακιστανοί πράκτορες έχουν σχέση με την Αλ Κάιντα.
ΜΥΘΟΣ 3ος
Η πυρηνική ενέργεια είναι καθαρή (πράσινη)
Για να χαρακτηρίσει κάποιος την πυρηνική ενέργεια καθαρή προφανώς κοιτάζει το δέντρο και όχι το δάσος. Το δέντρο είναι τα πυρηνικά εργοστάσια παραγωγής ρεύματος που δεν έχουν σημαντικές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Το δάσος είναι πολύ μεγαλύτερο.
• Ολος ο κύκλος εξόρυξης, παραγωγής και μεταφοράς του καυσίμου στα εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής, όπως και η μεταφορά των αποβλήτων από τα εργοστάσια προς τους χώρους αποθήκευσης, εκπέμπουν αέρια του θερμοκηπίου. Οπως επισημαίνει η Τζιν Μακ Σόρλεϊ της Greenpeace Αγγλίας, «Το εμπόριο πυρηνικών υλικών, μεταξύ των οποίων και τα απόβλητα, είναι τεράστιο. Αν σχεδιάσεις στο χάρτη τις διαδρομές που ακολουθούνται, θα μοιάζει σαν ένα πιάτο με σπαγκέτι. Π.χ. οι ΗΠΑ δέχονται χρησιμοποιημένα πυρηνικά καύσιμα από όλο τον κόσμο και η Γαλλία επιστρέφει τα απόβλητά της στην προμηθεύτρια Ιαπωνία». Ο κύκλος αυτός έχει γερό μερίδιο στην εκπομπή αερίων και αναμένεται να αυξηθεί ακόμα περισσότερο όσο πληθαίνουν τα πυρηνικά εργοστάσια.
• Μαζί με αυτόν όμως θα αυξηθεί και η θερμότητα που εκλύεται από τους πυρηνικούς σταθμούς, αφού για να παραχθεί 1 GW ενέργειας σε μια πυρηνική μονάδα απελευθερώνονται άλλα 2 GW θερμότητας στην ατμόσφαιρα. Ουσιαστικά, η πυρηνική ενέργεια συμβάλλει στην επιδείνωση του φαινομένου του θερμοκηπίου.
• Εξάλλου, συμβάλλει στην καταστροφή των ποτάμιων οικοσυστημάτων με τα οποία γειτνιάζει.
• Χρειάζεται τεράστιες ποσότητες νερού.
• Η πιο επικίνδυνη πλευρά είναι τα ραδιενεργά απόβλητα για τα οποία δεν έχει βρεθεί τρόπος διαχείρισης - πολλά μένουν ραδιενεργά για αιώνες. Στην προσπάθεια υποβάθμισης του προβλήματος ακούγεται ότι τα πολύ επικίνδυνα απόβλητα (όπως το πλουτώνιο που χρειάζεται 23.000 χρόνια για να χάσει το μισό της ενέργειάς του) καταλαμβάνουν πολύ μικρό χώρο. Ομως ποσότητα 10 κιλών πλουτωνίου είναι ικανή να καταστρέψει ολοσχερώς μια πόλη σαν την Αθήνα, ενώ όπου και να αποθηκευτούν κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι σε μερικές δεκάδες ή χιλιάδες χρόνια δεν θα απελευθερωθούν στο περιβάλλον. Με τη δημιουργία τέτοιων αποβλήτων αφήνουμε κληρονομιά στις επόμενες γενιές μια ωρολογιακή βόμβα με χαλασμένο χρονοδιακόπτη.
ΕΝΑ ΠΑΝΙΣΧΥΡΟ ΛΟΜΠΙ
Το πυρηνικό λόμπι είναι λόμπι-χαμαιλέων. Εκπροσωπώντας μεγάλα συμφέροντα -πολλές φορές κρατικά- έχει εξαιρετικά καλές διασυνδέσεις και προσαρμόζει το εμπόρευμά του ανάλογα με τη συζήτηση της εποχής. Σήμερα, πλασάρεται ως ενέργεια χωρίς εκπομπές CO2, κρύβοντας την απειλή της ραδιενέργειας.
Η διείσδυσή του στα κέντρα λήψης αποφάσεων είναι ενδεικτική στη Μεγάλη Βρετανία, όπου ο πρώην υπουργός Ενέργειας, Μπράιαν Γουίλσον, είναι εκτελεστικός διευθυντής της Amec Nuclear, που είναι εταιρεία παροχής υπηρεσιών στην κρατική εταιρεία πυρηνικής ενέργειας BNFL. Η γαλλική κρατική EDF, με 58 σταθμούς στη χώρα της, μπήκε δυναμικά στη Βρετανία, έχοντας υπεύθυνο Τύπου τον αδερφό του Γκόρντον Μπράουν. Στο πυρηνικό λόμπι απασχολείται σήμερα και ο Κόλιν Μπιρν, πρώην υπεύθυνος Τύπου των Εργατικών.
Από την άλλη μεριά πολλές κυβερνήσεις αναλαμβάνουν την προώθηση της πυρηνικής βιομηχανίας της χώρας τους. Ο Γάλλος πρόεδρος Σαρκοζί π.χ. συνέβαλε με την επίσκεψή του στην Τουρκία, στο να αναλάβει ο γαλλικός κολοσσός Areva το υπό προώθηση πυρηνικό εργοστάσιο στο Ακούγιου, σε συνεργασία με τη Siemens, που μπαίνει πολύ σε πυρηνικά έργα.
Στο κέντρο της Ε.Ε., τις Βρυξέλλες, δραστηριοποιείται το λόμπι FORATOM στο οποίο συμμετέχουν 800 εταιρείες. Πάνω από 20 άτομα εργάζονται στα γραφεία του FORATOM στις Βρυξέλλες, ενώ άλλα 22 έχουν διαπιστευμένα στο Ευρωκοινοβούλιο, ως λομπίστες, διάφορες εταιρείες πυρηνικών.
Παρά την προσπάθεια των εταιρειών πυρηνικών να εμφανίζονται σαν εναλλακτική ενέργεια, πολλές προωθούν όλες τις μορφές, ενώ τα λόμπι τους βρίσκονται σε συντονισμό με τα αντίστοιχα λόμπι του πετρελαίου, του φυσικού αερίου κ.λπ. Για παράδειγμα, το Nuclear Energy Institute (ΝΕΙ), το μεγαλύτερο πυρηνικό λόμπι των ΗΠΑ συμμετέχει στη Συμμαχία για την Ενεργειακή και Οικονομική Ανάπτυξη, μαζί με τα αντίστοιχα λόμπι του άνθρακα, του πετρελαίου κ.λπ. Σύμφωνα με τους New York Times, το ΝΕΙ χρηματοδοτεί την οργάνωση με τον εύηχο τίτλο «Συμμαχία για καθαρή και ασφαλή ενέργεια», ενώ έχει προσλάβει και άτομα που είχαν δραστηριοποιηθεί σε οικολογικές εταιρείες. Το 2007 ξόδεψε τουλάχιστον 1,3 εκατ. δολάρια για λόμπινγκ. Πού αναπτύσσει τη δράση του; Σε Κογκρέσο, Λευκό Οίκο, Επιτροπή Πυρηνικών, Αρχή Περιβαλλοντικής Προστασίας, Ομοσπονδιακή Κανονιστική Επιτροπή Ενέργειας και στα υπουργεία Οικονομικών, Αμυνας, Ενέργειας, Ασφαλείας, Μεταφορών και Εσωτερικών!
ΤΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ ΤΩΝ ΠΥΡΗΝΙΚΩΝ ΜΕ ΕΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Την άνοιξη του 2005, όταν ο γαλλικός κολοσσός Areva ξεκινούσε την ανέγερση του Ευρωπαϊκού Πεπιεσμένου Αντιδραστήρα (EPR) δυναμικότητας 1.600 MW στην περιοχή Olkiluoto της Φινλανδίας, η πυρηνική βιομηχανία διαφήμιζε την επιστροφή της με ασφαλείς και σύγχρονους πυρηνικούς σταθμούς που ανεγείρονται γρήγορα και οικονομικά. Η πορεία του είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αν αναλογιστεί κανείς ότι είναι ο μόνος που κατασκευάζεται τώρα στην Ευρώπη και η πυρηνική βιομηχανία έβαλε γι' αυτόν τα δυνατά της. Τρία χρόνια μετά, ο EPR αναδεικνύει όλα τα προβλήματα και τα αδιέξοδα των πυρηνικών.
Η Αρχή Πυρηνικής Ασφάλειας έχει καταγράψει ήδη περίπου 1.500 ελαττώματα ποιότητας υποχρεώνοντας τον κατασκευαστή σε διαρκείς αλλαγές υλικών. Η Areva αναγκάστηκε πριν από ένα χρόνο να ανακοινώσει ότι το χρονοδιάγραμμα κατασκευής θα παραταθεί τουλάχιστον 2 με 2,5 χρόνια, ενώ το κόστος έχει ήδη φτάσει τα 6,9 δισ. δολάρια από τα 4,7 που προέβλεπε ο προϋπολογισμός του 2005. Επιπλέον, ο πρώην υπουργός Περιβάλλοντος και νυν ευρωβουλευτής Σάτου Χάσι είπε ότι από τότε που ελήφθη η απόφαση για την πυρηνική μονάδα η Φινλανδία έχασε σχεδόν κάθε ενδιαφέρον για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Να και η επίσημη τοποθέτηση της greenpeace περί πυρηνικής ενέργειας.
http://www.greenpeace.org/greece/news/nuclear-power-is-not-the-answer
Kαι εδώ της WWF.
http://climate.wwf.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=42&Itemid=116.
Να μου πείτε για ήπιες μορφές ενέργειας να ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ.
Π.Χ. ΑΙΟΛΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ.
ΗΛΙΑΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ.
ΥΔΡΟΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ.
ΓΕΩΘΕΡΜΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ.
Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΑΠΟ ΒΙΟΜΑΖΑ.
ΟΧΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΟΧΙ ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ.
